Ik krijg aan het eind van de middag een telefoontje van een meneer, die doorgestuurd is door collega’s van een advocatenkantoor in de regio, omdat dat kantoor niets met omgevingsrecht doet. Hij belt me net op een moment dat ik naar een zitting moet, maar ik bel hem diezelfde avond nog terug (zoals ik hem meteen beloofde), want hij klonk nogal paniekerig, toen hij belde.

Hij begint te vertellen. Dat zijn ouders overleden zijn en dat hij als gevolg daarvan in een enorme familieruzie terecht kwam. Hij kreeg geen informatie en zijn zus beschuldigde hem onterecht van fraude. Die zus ging zelfs zo ver dat ze dat iedereen vertelde, terwijl dat niet waar was. Enzovoorts. Ondertussen begon ik te denken: waar gaat dit naar toe? Mijn collega’s weten toch wel dat ik me niet op het erfrecht richt?

Toch bleef ik hem maar even de ruimte geven, hij moest immers duidelijk zijn ei kwijt. En toen kwam uiteindelijk het woord ‘bestemmingsplan’ in zijn verhaal voor. Wat bleek, kort gezegd: zijn zus had beroep ingesteld tegen een bestemmingsplan, dat op zijn verzoek gewijzigd was (van agrarische bestemming naar woonbestemming), omdat hij daar een bouwplan wil realiseren. Ze had 120 pagina’s aan erfrecht-ruzie gestuurd aan de Afdeling bestuursrechtspraak. De gemeente had al een verweerschrift geschreven en die was daar helemaal niet op in gegaan.

“Wat moet ik nou doen met al haar verhalen en beschuldigingen, die ook nog niet eens wáár zijn?”

Tegen die tijd vroeg ik hem toch maar eens, met welke specifieke vraag hij mij belde. Hij had een brief van de Afdeling bestuursrechtspraak ontvangen met het verzoek om informatie. En hij wilde eigenlijk gewoon weten, wat hij daarin moest schrijven, bijvoorbeeld of hij aan de Afdeling nu ook moest vertellen over de gehele voorgeschiedenis in de familie. Nou, dat antwoord kon ik natuurlijk meteen geven: helemaal niets. Sterker nog: er is zelfs een kans dat de zus niet eens ontvangen wordt door de bestuursrechter, gelet op de andere informatie die ik van hem kreeg. En dat de bestuursrechter dat soort achtergronden (gelukkig) ook wel meteen zal zien. Dat heb ik meneer uitgelegd, natuurlijk in normale taal.

Wat een opluchting ineens daar, aan de andere kant van de lijn. Dat was het antwoord waar ze mee geholpen waren. Ik heb hen nog een klein advies gegeven met een denkrichting voor de inhoud van hun brief en dat was dan weer dat.

Denken in oplossingen

Heb ik hier nu meteen omzet door gehad? Nee. Een vervolgopdracht dan? Ook niet. Het kostte me in totaal ruim een uur. Resultaat: een tevreden en rustig echtpaar, aan het eind van ons telefoongesprek, want de echtgenote was er ook nog even bij gekomen. Ben ik hier potentiële omzet door mis gelopen? Nee. Ik kon dit echtpaar op dit moment toch niet écht helpen, want ze konden deze fase echt zelf wel uitvoeren. En als deze meneer straks alsnog hulp nodig heeft, dan belt hij me vast nóg een keer, dit keer voor een opdracht.

Woestenenk Legal staat voor een menselijke benadering: direct contact, aandacht voor het probleem en een eerlijk advies, zonder onnodige kosten voor de cliënt. Denken in oplossingen!